Βαρυναν τα αρχιδια του καθε πιτσιρικα ξαφνικα.

19 χρονων μπαγλαμας, μου σηκωνει εμενα κεφαλι. Το καθε πλουσιοπαιδο. Απο καθε γωνια της Ελλαδας. Στο χωμα θα σας χωσω πρωτου μου ξαναπευθυνετε το λογο πουστρες. Κουνιστες, φουσταναρισμενες, κουραδες. Δεν εφαγα μια δεκαετια εγω τα σκατα στη μουρη για να μιλας εσυ τωρα σε μενα σαν να μιλας σε φιλαρακι σου. Αλλου αυτα βλακα. Εσυ που πριν κατι μηνες ησουν ακομα σχολιαροπαιδο τωρα ξαφνικα ανδρωθηκες και μου κουνας την ουρα σου, λαμογιο, σαν να καταφερες κατι. Πισω στη τρυπα σου και αμιλητος, οπως σου αρμοζει, οπως επρεπε να σε μαθουν οι γονεις σου. Μη μου μιλας σαν να γνωριζομαστε, ειμαστε ξενοι βλακα.


Εκει ψηλα που εισαι τωρα, προσεχε τον κωλο σου. Το καλαμι ειναι και αυτο μακρυ, προσεχε τα σαλια, μη γλιστρισεις και καρφωθεις. Οχι τιποτα αλλο, αλλα ειναι οι φιλοι σου απο κατω και θα αρπαζουν τα ψωλοχυματα στη μουρη. Εμενα μη με ψαχνεις πια κατω. Ειμαι σε αλλα επιπεδα, εχω περασει σε δικια μου διασταση, δεν ανηκω στον κοσμο σου τον καλοφτιαγμενο. Εισαι ακομα μικρος και πολυ λιγος, κουραδομαγκα.


Με θολωνεις βραδυατικα με τις παπαριες σου. Εννοια σου, ειναι λιγος ο καιρος που θα κρατω την υπομονη μου.
Καλο σου βραδυ μικροπουστα, θα σε πετυχω στα λημερια σου την καταλληλη ωρα και θα μιλησουμε αντρικια.