Καλλιτεχνισκοι της πουτσας γυροφερνουν διπλα μας.
Παιδια του δευτερολεπτου, με προχειροδουλειες τις οποιες πασαρουν σαν επιτευγματα. Βδελυγματα της μουσικης βιομηχανιας. Σε διαφορους κλαδους της Μουσικης. Στο ροκ, στο μεταλ, στο ραπ, στη ρεγκε, σε ολες γενικα τις "επαναστατικες" μουσικες. Χρησιμοποιουν σαν πατημα τη μουσικη για να κανουν το κομματι τους, λερωνοντας μας τα αυτια με μαλακιες.
Μηδαμινη αυτοκριτικη και αυτοσεβασμος, ζουν σε ενα πλασματικο κοσμο δικο τους, τρεφομενοι με αυταπατες.
Αποτελουν ενα συστημα "καλλιτεχνων" που συμπεριλαμβανει ροκαδες που φαλτσαρουν σε καθε νοτα, μεταλαδες που γραφουν για ερωτες και αγαπες, ραπαδες που δεν μπαινουν στο μετρο και ξαφνικα την ειδαν τραγουδιστες και τραγουδουν επαναστατικα μοτιβα αλα Θεοδωρακης και ρεγκε τραγουδισταδες που τραγουδανε για ΛΕΦΤΑ. Ειναι για τον πουτσο, δεν συμφωνεις? Γαμανε ενα ειδος μουσικης, ετσι αβιαστα. Χαλανε τον πυρηνα.
Ειναι λες.
Φαντασου ποσο για τον πουτσο ειναι οι ακροατες των.
Φαντασου ποσο για τον πουτσο εισαι εσυ μαλακα.
