Και ξερεις γιατι ρε?Γιατι δεν εισαι ανθρωπος.Γιατι υποβαθμιστηκες απο ανθρωπος σε ανθρωποειδες,διποδο,τετρα-ακρο εκτρωμα της φυσεως που μολυνει οπου βρεθει το περιβαλλον με οτι πεσει στα χερια του.Που χεζει οπου τρωει.Ενα ζωο που κατουραει οπου ξαπλωνει.Ενα ατομο που κοιμαται στον ξυπνιο του.Ενα μηδενικο που προσπαθει να γινει νουμερο ενα,αλλα η μονη πορεια που ακολουθει καταληγει σε αρνητικο ψηφιο.
Εισαι μια τσιχλα που κειτεται για αιωνες στο πατωμα της "ελιτ".Χιλιετιες ισως...Αλλα εισαι ενα,ευκολα καθαρισιμο,λεκεδι στο χαλι της κοινωνικης πυραμιδας.
Εισαι απλα,ενας απο τους πολλους.
Ολοι παιζουν τον ρολο τους σε αυτο το παιχνιδι.Καποιοι πρεπει να παιζουν τον ρολο του μαλακα,καποιοι τον ρολο του επαναστατη της κωλοτρυπιδας,που με μια κιθαρα και μερικες αφισες του ΚΚΕ στο σπιτι του νομιζει πως μπορει να αλλαξει τον κοσμο ολο.Καποιοι παιζουν τον ρολο του αμετοχου θεατη,που απλως παρακολουθει τα δρωμενα εξ αποστασεως και χαιρεται με τη σκεψη πως τα σκατα δεν τον εχουν αγγιξει ακομα.Αλλοι ειναι φτιαγμενοι να εκτελουν τον ρολο του γαμωσπιτου καταναλωτη,που αγοραζει οτι του διαφημισουν μονο και μονο για να δειχνει και γαμω στη γκομενιτσα/φιλους/γονεις/συγγενεις του.Καποιοι κοιμουνται,καποιοι αλλοι προσπαθουν να ξυπνησουν.Καποιοι απλωνουν χερι ζητιανιας για σωτηρια,καποιοι απλως ελεγχονται με τη θεληση τους.
Κανενος ομως ο ρολος δεν ειναι πιο επιπονος,απο αυτους που παιζουν αναγκαστικα στη παρασταση,με γνωση του τι γινεται και τι συμβαινει και εχωντας ελαχιστους τροπους να δειξουν τη δυσαρεσκεια τους.Αυτος ο ρολος ειναι απο τους πιο περιεργους,διοτι ειναι εξελισιμος.Τι εννοω?Αν καποιος ξυπναει απο την ληθη και παρατηρει την "καλοφτιαγμενη" πραγματικοτητα,συνειδητοποιει πως δεν μπορει να κατσει με σταυρωμενα χερια.Μπορει να τα βρει σκουρα στην αρχη,αλλα θα αντεξει.Γιατι ο ανθρωπος ειναι φτιαγμενος για να αντεχει.Ο Ανθρωπος.Οχι τα ανθρωποειδη.
Εχει λοιπον δυο τροπους για να εξελιχθει.Ειτε βοηθωντας τους υπνοβατες γυρω του να ξυπνησουν,ειτε να πραξει εγωιστικα και να συνεχισει το ταξιδι της ζωης, προσπαθωντας να μεινει ξυπνιος ο ιδιος.
Τροφη για σκεψη....
Εγω λυσεις δεν θα σου δωσω.Εγω λυσεις δεν θα φτιαξω για κανενα.Γιατι κανεις μας δεν γεννηθηκε ξυπνιος αλλα κανεις και δεν μας κραταει κοιμισμενους με το ζορι.Θελεις και κοιμασαι.Σε βολευει και κοιμασαι.Σου αρεσει να σου δειχνουν την κατευθυνση,να σου πετανε και ενα δολωμα και εσυ απλως ακολουθας.Νεκροζωντανος.Κοιμισμενος.
Σου αρεσει η κατασταση που ζεις,εχεις ολα οσα σε εκαναν να νομιζεις οτι χρειαζεσαι."Τι πιο χρησιμο απο ενα κινητο τελευταιας γενιας με διακοσες εικοσιπεντε Μεγαπιξελιες καμερα,οθονη αφης που μπορεις να πληκτρολογεις και με τον πουτσο σου,δεκαπεντε θυρες για καρτες μνημης ετσι ωστε ολα σου τα καψουροτραγουδα να τα χεις παντα μαζι σου,συν και μια θηκη απο δερμα κροκοδειλου που κοστιζει μονο 200 €.Και τι εγινε που θα πληρωσω αυτο το πραγμα με ενα μηνιατικο.Σιγα."
Σου αρεσει σουργελο,που σε φτυνουν και σε χλευαζουν ολοι οσοι σου προσφερουν δωρεαν αυτες τις αναγκες.Ζεις με το ονειρο να συμμετεχεις σε καποιο σκατοριαλιτι σοου με πουστρες,πουρα και ξεκωλιαρες,ωστε να πιασεις κατευθειαν κονε και γκομενα.
Ζεις κοιμισμενος.
Γι'αυτο δεν θα σου προτεινω λυσεις.Δεν αξιζεις τον χρονο μου.
Κοιμησου ησυχα.Μοναχα μην ροχαλιζεις γιατι ενοχλεις εμας τους γυρω που θελουμε να ζησουμε.
Καληνυχτα και αντε γαμησου.
Oνειρου Αυτοχειρας.
Στεκομαι καπου μπροστα και ενω εχω το ακουστικο στο αριστερι μου αυτι,με το δεξι αρπαζω ηχους της καθημερινοτητας.Το αυτι μου πιανει ολους τους διαλογους και τις κουβεντες γυρω μου.Απο τους βλακωδεις διαλογους που γινονται μεταξυ των φοιτητων των ΤΕΙ Πειραια,μεχρι και "φιλοσοφιες" "υπερηφανων" ΠΑΣΟΚων-παππουδων.Απο τα παραπονα των γιαγιαδων για τον οδηγο που οδηγα σαν να κουβαλα κουτσουρα,μεχρι και το ασταματητο μουρμουρητο μιας γκομενας που σε ολη τη διαδρομη μιλα στον γκομενο της.
Το ενα ακουστικο δεν αρκει για να απορροφηθω στη μουσικη που ακουω οποτε και εγω,απλως παρατηρω-εποπτευω αν θελετε,τον κοσμο γυρω μου.Σιχαμα.Εχω σιχαθει να βλεπω αγελαστους,ελεεινους και πονηρους ανθρωπους.Βλεπω εναν μαλακοβιολη καπου γυρω στα 25,να κραταει ψευτοαθλητικη εφημεριδα (ολες ειναι οπαδικες) και να μιλα με τους φιλους του φανατισμενα για ποδοσφαιρο.Αφουγκραζομαι τον διαλογο και πιανω προτασεις του τυπου: "Ε,νταξ μωρε θα ζητησω απο τον πατερα να μου δωσει κανα φραγκο.Δεν το χανουμε το γηπεδο."Και μετα απο κανα εικοσαλεπτο πιανει το αυτι μου να λεει ο ιδιος βλαξ: "Πηγα το iPhone για επισκευη την προηγουμενη βδομαδα,γι'αυτο δεν εχω φραγκα.Ειχα να περασω τη βδομαδα μονο με ενα κατοσταρικο ρε μαλακα.Πηγα το Σαββατο για ποτο,θα παω και σημερα,ε και γηπεδακι οπως ειπαμε".Ρε αντε και γαμησου.Τραβιεμαι πιο πισω,μπας και γλιτωσω απο την ηλιθιοτητα.Παω προς το σημειο "ακορντεον" του λεωφορειου.Ακουμπαω εκει τελως παντων και περιμενω να κατεβω.Ξανα με αποσυντονιζει απο τη μουσικη μια φωνη,γυναικεια αυτη τη φορα, να μιλαει με τη διπλανη της,για το "ποσο δυσκολα ειναι τα πραγματα,εχουμε στερηθει πολλα το τελευταιο καιρο,φαντασου ουτε καρτα για το κινητο δεν εχω να βαλω,ασε και το οτι δεν βγαινω καθολου σχεδον εξω.2-3 φορες τη βδομαδα βγαινω",λεει η τυπισσα,"τη βδομαδα μονο".Εχω αρχισει και αναγουλιαζω εγω,απο την "βρωμα" και ανοησια που εχει διαποτισει τον κοσμο.Εδω δεν εχουν καποιοι λεφτα να φανε ενα κομματι ψωμι,ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ,ΓΑΜΑ ΤΗΝ ΑΦΡΙΚΗ ΣΟΥ ΛΕΩ ΕΓΩ,ΕΝ ΕΤΗ 2011 και εσυ χαλιεσαι που εκοψες τις εξοδους?Μιλαμε για απολυτη ηλιθιοτητα.Και οχι τιποτα αλλο αλλα αργει και η σταση που θα κατεβω.Αδειαζω το μυαλο μου απο αυτη τη δευτεριατικη αρνητικη ενεργεια και προσπαθω να συγκεντρωθω στη μουσικη.Το πετυχα για κανενα δεκαλεπτο μεχρι που διεκοψε τον διαλογισμο μου ενας ετοιμοθανατος παππους που (ενω υπηρχε παντου μεσα χωρος) μου εδωσε εντολη να κανω πιο περα για να ακουμπησει το γαμωκαροτσακι του.Του αρεσε φαινεται η θεση που αραζα.Εχει καλη ενεργεια.Φενγκ σουι,θεση λεωφορειου γυρισμενη στα δυτικα και αλλα τετοια ωραια και "αληθινα".Κανω στην ακρη,ε,πλησιαζει ο αλλος και πιανει κουβεντα με ενα γειτονα του που τον πετυχε μεσα.Με κοιταει σε μια φαση που εχω αραξει απεναντι,για να μην τον ενοχλω και αρχισε δυνατα και προκλητικα να λεει για το ποσο αγενης ημουν που δεν εκανα στην ακρη ενω τον ειδα.Ρε τι να πω,ρε.
Τιποτα,τιποτα.Να παει να γαμηθει.Πιστευω η λυση ειναι μια.Πρεπει να παρω διπλα ακουστικα.
Ονειρου Αυτοχειρας
δεν μου χρωστάς τίποτα,ούτε σου χρωστάω.καμια φορα μπαίνεις βιαστικά από την πόρτα και όταν με
αντικρίσεις την ξανακλείνεις.Δεν σε πείραξα ποτε μου μα με κοιτούσες σαν ξένο.Δεν σου άνοιξα
τον λόγο ποτε μου όμως άνοιξες λόγους για το ποσο σκουπιδαριό κουβαλάει το συνάφι μου.Δεν
μιλήσαμε ποτε όμως έκανες σαν να ξέρεις τα πάντα για μένα.Δεν σε χρειάστηκα ποτε όμως εσύ
άπλωνες χέρι επειδή έμοιαζα να θέλω βοήθεια..σου είπα "πάρε το χέρι μου γιατί βλέπω ότι και εσυ
θέλεις βοήθεια.."και άπλωσα το ξερό μου για να πιαστούμε.Ήμουν πολύ βρώμικος για να με
ακουμπήσεις και ήσουν πολύ καθαρός για να βρομιστείς.Με προσπέρασες και έφυγες.Έμεινα με το χέρι
απλωμένο στην μέση του δρόμου καί τώρα πια δεν θυμάμαι αν ήθελα όντως βοήθεια...αλλα μου άρεσε η
ιδέα ότι θα τα βρίσκαμε.Εχω το χέρι μου απλωμένο μπας και περάσει ο επόμενος.Αυτός,το πιο πιθανό
είναι,να μην είναι τόσο ευγενικός όπως εσύ και είμαι σίγουρος ότι πολλοί θα προσπερνάνε και λίγοι
θα κοντοστέκονται...και όσοι κοντοσταθούν απλά θα μείνουν να παρατηρούν για λίγο και μετά θα
φύγουν για τις ζωές τους.Εχθές,που λες, είδα ενα τυπα στα σκαλάκια στην ομόνοια και είχε πάρει δυο σημαίες
μικρές κόκκινες και τις είχε μπροστά του..είχε ένα παλιό τρενάκι,από αυτά που παίζαμε μικροί, και
το μετακινούσε ανάμεσα στις σημαίες ..."Υπεροχα" σκεφτηκα,αφού είμαι που είμαι ένα luna park μικρού
μεγέθους γιατί να μην εμπλουτίσω την εικόνα μου; εξάλλου σου είπα ότι δεν είμαι αλήθεια αλλα μονο μια
αντανάκλαση.Κάνω ότι κανεις.Ξεπουλάω την εικόνα μου και το περιτυλιγμά μου μέρα νύχτα στην ίδια κοινωνία που το μονο που
θέλει από μένα είναι να πληρώνω τους λογαριασμούς μου,την εφορία μου και ποτε μα ποτε να μην σε
κλέψω η να σε σκοτώσω.Δεν έχω λεφτά να πληρώσω τους φόρους μου.Δεν έχω λεφτά να πληρώσω τους
λογαριασμούς μου.Αλλα μην φοβάσαι δεν θα σε κλέψω.Το μονο που θέλω από σένα είναι να πιάσεις το
ξερό μου,που έχει μουδιάσει τόση ώρα περιμένοντας να πιαστεί από κάποιον.Το βλέπω στα ματια σου
ότι και εσυ θες βοήθεια αλλα είσαι πολύ περήφανος για να την ζητήσεις και να εδώ σπάω την
περηφάνια μου και στην ζητάω εγώ.Μην με αφήνεις μονο μου χωρίς καν να κοιτάξεις.Μην με αποφεγεις σαν να θελω το κακο σου ρε...Μην με πατάς
όπως τα διαφημιστικά που είναι στα πόδια σου,είμαι άνθρωπος ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΛΟΓΟΤΥΠΟ ΡΕ ΜΑΛΑΚΑΑΑΑΑ.............
