Κοιμισμενη η κοινωνια, βυθισμενη σε μονιμο ληθαργο και στον σπανιο ξυπνιο της, παραπατα μεσα στα ονειρα της και τις παραισθησεις απο τα αναθυμιατα των ψεμματων μιας ευημερης ζωης.
Γυρω απο τον χωρο αναπαυσης, παντα υπηρχαν, καλοθρεμμενα ερπετα που αρχικα σερνοντουσαν στο χωμα μαζευοντας ολες τις σωματικες αποβολες της κοινωνιας και ετσι αναπτυσοντουσαν, ωστε να φτασουν σε σημειο να μεταλλαχτουν σε ανθρωποειδη εκτρωματα, σαυροειδη κουστουμαρισμενα ανδρεικελα, τα οποια υποκινουνται απο εναν "ανωτερο νου", σε μορφη χαρτιου.
Στα ονειρα της, που ολως παραδοξως επικρατει το προτυπο του..."Αμερικανικου Ονειρου", διαπρεπουν νταβατζηδες, οι οποιοι οριζουν τα standarts' της ευημερης ζωης που αναφερθηκα παραπανω.
Ας αναλυσουμε εις βαθος ομως την εννοια της κοινωνιας. Απο τι αποτελειται η κοινωνια? Αποτελειται απο ενα συνολο, διαφορετικων ατομων, που ομως ειναι υποχρεωμενοι να συνυπαρχουν και να ακολουθουν καποιους κανονες. Οι κανονες απο ποιους οριζονται? Απο εκλεγμενους απο τον λαο, ανθρωπους τους λεγομενους "Πολιτικους". Απο τις ταξεις των πολιτικων, προκυπτουν ατομα που ασχολουνται με πιο ειδικα θεματα και καταπιανονται με λεπτομερειες διακυβερνησης. Στη συγκεκριμενη περιπτωση των κανονων, οι ανθρωποι αυτοι λεγονται "Νομοθετες". Αυτοι οι κυριοι, με βαση πια κριτηρια οριζουν "Νομους"? Με βαση, υποτιθεται, την επαγγελματικη κριση και γνωσεις τους για το θεμα. Οπως π.χ. για αυτονοητα πραγματα οπως η δολοφονια, ειναι σιγουρο πως πρεπει να υπαρξει τιμωρια.
Δεν θα μακρυγορησω ομως κυριοι και κυριες και θα ρωτησω : Ποιος αποφασιζει για το τι θα μπορεις να εκφραζεις προφορικα και γραπτα? Με ποια κριτηρια? Ποιος ειναι αρμοδιος της λογοκρισιας? Και απαντω ο ιδιος : ο Λαος.Με ποια εννοια? Οι πολλοι θα αποφασιζουν εαν αυτο που λεγεται ή γραφεται, ειναι αρεστο και κολλαει στα προτυπα του εκαστοτε κοινωνικου μοντελου.
Εδω ομως προκυπτει ενα αλλο προβλημα. Το γνωστο "Ο λαος, αρα η μαζα, ειναι βλαξ". Αρα πως μπορει να αποφασιζει ενας βλαξ για το εαν κατι που γραφτηκε ή ειπωθηκε ειναι κατακριτεο και αξιο τιμωριας? Δυστυχως αυτο ειναι κατι που δεν μπορουμε να αποφυγουμε.
Οποτε γυρναμε γυρω-γυρω μεσα σε ενα φαυλο κυκλο που μας αναγκαζει να συνυπαρχουμε με την βλακεια του Λαου. Δεν ειναι τα ατομα, σαν Ατομα, βλακες, αλλα η συμμετοχη στα κοινα με αλλα ατομα, που ενδεχομενως εχουν μια "δοση" Βλακειας, καταληγει σε κακη συνεννοηση. Απο εκει και περα ξεκινα η αναπτυξη της Βλακειας μεσα στην προσωπικοτητα του καθε Ατομου, οπου θα αναγκασει σιγα σιγα ενα υγιες κοινωνικο συστημα να παρακμασει και να αποΒλακωθει. Δηλαδη η πλειοψηφια των Ατομων, θα φτιαξει ανθυγιεινους πυρηνες, οπου σαν κοινωνικο Καρκινωμα θα αρχισει η μετασταση της παρακμης σε ολα τα επιπεδα της κοινωνιας, εκ των εσω.
Τι μπορουμε να κανουμε για αυτο? Να βρουμε τα στοιχεια, που αναγκαζουν την κοινωνια να παρακμαζει και να τα αποβαλουμε απο το κοινωνικο συστημα. Ποιος ειναι αρμοδιος αυτου του πραγματος? Αυτη ειναι μια πραγματικα πολυ δυσκολη ερωτηση, γιατι οι πιθανες απαντησεις ερχονται σε αντιθεση με την μικροθεωρια μου παραπανω.
Ενα πραγμα που θα μπορουσε να μας βοηθησει ειναι η μελετη της Ιστοριας ανα τους αιωνες. Δεν μιλαω, στο να βρουμε τους υπαιτιους σε προσωπα, παρα σε πραξεις,καταστασεις και αντικειμενα. Τι ωθησε τα προσωπα να προβουν σε παρακμιακες πραξεις? Ποιος παραγων? Τι αποσκοπουσαν? Γιατι? Πως φτασανε στο σημειο να ειναι σιγουροι πως θα πετυχουν? Τελικα τι φταιει για αυτο?. Ολοι θα καταληξουμε στο ιδιο σημειο οπου ξεκινησαν ολα αυτα. Και ολοι θα καταληξουμε στο οτι φταιμε τελικα οι Πυρηνες και ΟΧΙ τα Ατομα.Ειναι λανθασμενοι Πυρηνες πολλες φορες, που αναπτυσονται και δημιουργουν κυτταρα τα οποια αποδεικυονται καρκινικα, που βεβαια εχουν ευθυνη και τα Ατομα, αλλα εαν παραμεινουν Ατομα και δεν βρουν αλλα για να σχηματισουν Πυρηνα τοτε απλως δεν προκυπτει κατι κακο.
Τι προτεινω? Μελετη, σκεψη, αναλυση, ταξινομηση, διατυπωση, ΣΥΖΗΤΗΣΗ, πραξη. Ακριβως αυτη τη σειρα. Αλλα ΟΧΙ μεσα στους απειρους Πυρηνες που υπαρχουν. Πρωτα μεσα στο μυαλο μας. Διαλογο με τον εαυτο μας εαν θελετε. Ειλικρινη ομως διαλογο. Και υστερα, εντοπισμος αλλων Ατομων τα οποια πρεπει να ελεγχθουν για την ποιοτητα τους και αφου ελεγχθουν, διατυπωση-συζητηση-ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ-πραξη με αυτα. Σιγα σιγα θα δημιουργηθουν Κυτταρα και τα Κυτταρα θα δημιουργησουν εναν Οργανισμο. Αλλα η ολη υποθεση ειναι, να μην ειναι ολοι ιδιοι. Το ανθρωπινο σωμα δεν αποτελειται αποκλειστικα απο κυτταρα του μυικου συστηματος. Πανω απο το μυικο εχουμε τα δερμικα κυτταρα. Αλλα κυτταρα υπαρχουν στο οπτικο συστημα. Αλλα στα ζωτικα οργανα. Ολα ομως συνεργαζονται και ειναι χρησιμα.
Το αλλο θεμα που προκυπτει ειναι : αφου δημιουργηθει ο οργανισμος, αποκτισει σωμα και νοημοσυνη, η εξελιξη του πρεπει να τερματισει εκει. Γιατι μετα απο αυτο, αρχιζει η Γενετικη Μεταλλαξη οπου πια, ο Οργανισμος τιθεται υπο κινδυνο. Και εαν υποκυψει ο Οργανισμος στον κινδυνο, ερχεται στο τελος ο Θανατος. Ειτε νοητικος, ειτε σωματικος...
Ονειρου Αυτοχειρας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου