Ωρα: Πρωινη.Καπου γυρω στις 10:30.Η ζεστη και η δυσωδια εχει γινει αποπνικτικη και ολοι οι επιβατες του 703 σκουντουφλανε απο τη βιασυνη τους-ή ενδεχομενως απο την ανικανοτητα να κρατηθουν απο καπου.
Στεκομαι καπου μπροστα και ενω εχω το ακουστικο στο αριστερι μου αυτι,με το δεξι αρπαζω ηχους της καθημερινοτητας.Το αυτι μου πιανει ολους τους διαλογους και τις κουβεντες γυρω μου.Απο τους βλακωδεις διαλογους που γινονται μεταξυ των φοιτητων των ΤΕΙ Πειραια,μεχρι και "φιλοσοφιες" "υπερηφανων" ΠΑΣΟΚων-παππουδων.Απο τα παραπονα των γιαγιαδων για τον οδηγο που οδηγα σαν να κουβαλα κουτσουρα,μεχρι και το ασταματητο μουρμουρητο μιας γκομενας που σε ολη τη διαδρομη μιλα στον γκομενο της.
Το ενα ακουστικο δεν αρκει για να απορροφηθω στη μουσικη που ακουω οποτε και εγω,απλως παρατηρω-εποπτευω αν θελετε,τον κοσμο γυρω μου.Σιχαμα.Εχω σιχαθει να βλεπω αγελαστους,ελεεινους και πονηρους ανθρωπους.Βλεπω εναν μαλακοβιολη καπου γυρω στα 25,να κραταει ψευτοαθλητικη εφημεριδα (ολες ειναι οπαδικες) και να μιλα με τους φιλους του φανατισμενα για ποδοσφαιρο.Αφουγκραζομαι τον διαλογο και πιανω προτασεις του τυπου: "Ε,νταξ μωρε θα ζητησω απο τον πατερα να μου δωσει κανα φραγκο.Δεν το χανουμε το γηπεδο."Και μετα απο κανα εικοσαλεπτο πιανει το αυτι μου να λεει ο ιδιος βλαξ: "Πηγα το iPhone για επισκευη την προηγουμενη βδομαδα,γι'αυτο δεν εχω φραγκα.Ειχα να περασω τη βδομαδα μονο με ενα κατοσταρικο ρε μαλακα.Πηγα το Σαββατο για ποτο,θα παω και σημερα,ε και γηπεδακι οπως ειπαμε".Ρε αντε και γαμησου.Τραβιεμαι πιο πισω,μπας και γλιτωσω απο την ηλιθιοτητα.Παω προς το σημειο "ακορντεον" του λεωφορειου.Ακουμπαω εκει τελως παντων και περιμενω να κατεβω.Ξανα με αποσυντονιζει απο τη μουσικη μια φωνη,γυναικεια αυτη τη φορα, να μιλαει με τη διπλανη της,για το "ποσο δυσκολα ειναι τα πραγματα,εχουμε στερηθει πολλα το τελευταιο καιρο,φαντασου ουτε καρτα για το κινητο δεν εχω να βαλω,ασε και το οτι δεν βγαινω καθολου σχεδον εξω.2-3 φορες τη βδομαδα βγαινω",λεει η τυπισσα,"τη βδομαδα μονο".Εχω αρχισει και αναγουλιαζω εγω,απο την "βρωμα" και ανοησια που εχει διαποτισει τον κοσμο.Εδω δεν εχουν καποιοι λεφτα να φανε ενα κομματι ψωμι,ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ,ΓΑΜΑ ΤΗΝ ΑΦΡΙΚΗ ΣΟΥ ΛΕΩ ΕΓΩ,ΕΝ ΕΤΗ 2011 και εσυ χαλιεσαι που εκοψες τις εξοδους?Μιλαμε για απολυτη ηλιθιοτητα.Και οχι τιποτα αλλο αλλα αργει και η σταση που θα κατεβω.Αδειαζω το μυαλο μου απο αυτη τη δευτεριατικη αρνητικη ενεργεια και προσπαθω να συγκεντρωθω στη μουσικη.Το πετυχα για κανενα δεκαλεπτο μεχρι που διεκοψε τον διαλογισμο μου ενας ετοιμοθανατος παππους που (ενω υπηρχε παντου μεσα χωρος) μου εδωσε εντολη να κανω πιο περα για να ακουμπησει το γαμωκαροτσακι του.Του αρεσε φαινεται η θεση που αραζα.Εχει καλη ενεργεια.Φενγκ σουι,θεση λεωφορειου γυρισμενη στα δυτικα και αλλα τετοια ωραια και "αληθινα".Κανω στην ακρη,ε,πλησιαζει ο αλλος και πιανει κουβεντα με ενα γειτονα του που τον πετυχε μεσα.Με κοιταει σε μια φαση που εχω αραξει απεναντι,για να μην τον ενοχλω και αρχισε δυνατα και προκλητικα να λεει για το ποσο αγενης ημουν που δεν εκανα στην ακρη ενω τον ειδα.Ρε τι να πω,ρε.
Τιποτα,τιποτα.Να παει να γαμηθει.Πιστευω η λυση ειναι μια.Πρεπει να παρω διπλα ακουστικα.
Ονειρου Αυτοχειρας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου